Healing, wat doet dat eigenlijk met je?
Mijn allereerste ontvangen healing, ik weet het nog goed. Ik was 28, had net een flinke voedselvergiftiging achter de rug en was in de war over een aantal gebeurtenissen in mijn leven. Ik kon wel wat hulp gebruiken.
Een vriendin van mij hoorde me aan en besloot om me mee te nemen naar een healingavond ergens in Utrecht. Ik was altijd wel nieuwsgierig naar dat soort dingen maar vond het ook best wel een beetje eng.
Het enge was dat ik het gevoel had dat ze achter mijn diepste gedachten zouden komen, gedachten en gevoelens waarin ik me erg kwetsbaar voelde en die ik voor mezelf al niet eens durfde te benoemen, laat staan dat dat een ander ze ineens zouden zien. En dat ze me er dan op zouden afrekenen. Of dat ze achter dingen zouden komen die ik helemaal niet wil weten, dat ik een ziekte onder de leden heb of dat soort zaken.
Mijn nieuwsgierigheid won het, ook omdat ikzelf het vermogen had als kind om de pijn van anderen te voelen en ooit ook eens met een wichelroede door een kamer had gelopen waarbij die wichelroede uit zichzelf ging bewegen bij een bepaald punt.
Ook geloofde ik dat alles energie is. Mijn moeder las in die tijd het blad “Onkruid” een spiritueel magazine en daarin stonden regelmatig artikelen waarvan mijn rationele deel vond dat het toch echt niet kon maar diep in mij zat een deel die wist dat het zo werkt.
Mijn eerste ontvangen healing
Aangekomen in Utrecht zag allemaal hele gewone mensen. Dat was een geruststelling voor mij. Gewoon vrouwen die mijn vriendin konden zijn of mijn tante. Ik mocht op een stoel plaatsnemen en ontspannen met mijn ogen dicht zitten of als ik me daar niet prettig bij zou voelen mocht ik ook mijn ogen open houden.
Ik sloot mijn ogen dat voelde voor mij logischer. Ze vroeg mijn naam en daarna ging ze aan de slag. Eerst vond ik het wel wat vaag. Ze ging om me heen lopen, soms hoorde ik haar zuchten en ik voelde soms een luchtstroom langs mij gaan doordat ze met haar handen wapperde.
Mijn hoofd was in het begin nog wat onrustig maar dat ging weg en ik voelde ineens een soort stilte in mij en een diepe ontspanning. Na een periode van tijdloosheid raakte ze me even aan en zei zacht dat het voorbij was. We praatten even na en vertelde me wat ze had gedaan en wat ze had “gelezen” in mijn energie systeem.
Dat herkende ik en hetgeen dat me het meest is bijgebleven is dat ik mezelf mocht toestaan meer te genieten en niet zo streng te zijn voor mezelf. Mijn lichaam voelde prettig aan van binnen, alsof alle losse stukjes Judith die her en der verspreid waren over andere mensen en bezigheden weer allemaal even terug waren op het basisstation. Mijn hoofd was helderder dan daarvoor en ik zag ineens de grotere lijnen in de verwarring die ik had gevoeld.
Ik voelde me lichter en vrolijker dan ik in tijden had ervaren.
Het voelde als een reset, waarin ik de gelegenheid kreeg om alles dat me bezig hield met een andere bril op te bekijken.
Resetten
En het is een reset, een hulpmiddel om inzicht te krijgen, ruimte te creëren en uit je denkpatroon te gaan. Het is geen genezing, daar wil ik heel duidelijk over zijn. Het kan wel het begin zijn van een proces waarin je anders voor jezelf gaat zorgen, meer in contact met jezelf waaruit je je beter gaat voelen met dat wat er is.
Voor mij was het de start van een leven waarin er plek kwam voor mijn bewustzijnsontwikkeling en spirituele groei. Mijn intuïtie heb ik leren ontwikkelen en te leren onderscheiden van mijn ratio. Ik heb geleerd te voelen wat mijn energie is en die van anderen.
Elke keer als ik nu een healing geef of ontvang ben ik opnieuw verbaasd over het effect ervan. Ook nu, ruim 20 jaar later, kan mijn ratio nog steeds wat sceptisch zijn. Maar elke keer weer, kan ik niet om de weldadigheid heen (en mijn ratio ook niet), de inzichten en de hernieuwing van energie.
