Geven en ontvangen is onlosmakelijk verbonden met relaties, met anderen. Relaties tussen geliefden, ouders en kinderen, vrienden, collega’s. Een constante uitwisseling van energie, acties en woorden. Problemen op het gebied van relaties zitten ook vaak op dit punt.
Wat geef je en wat ontvang je? Of beter gezegd, wat kun je geven en wat kun je ontvangen?
Ken je jezelf in dit proces?
Geven en ontvangen gaat vaak onbewust en vanzelf. Het is als een dans waarin jij en de ander weten welke stappen er wanneer wordt gezet. Zolang dat allemaal soepel gaat, voelt de dans prettig. Op het moment dat je op elkaars tenen gaat staan of je verliest de verbinding met de ander dan zit er iets scheef en dan ga je erover nadenken.
De disbalans tussen geven en ontvangen
In dit artikel wil ik graag dieper ingaan op een veel voorkomend aspect van de disbalans tussen geven en ontvangen. Namelijk het aspect dat je geeft tot er een punt is bereikt dat je merkt dat het altijd van één kant lijkt te komen. Een ervaring die iedereen wel kent in zijn leven. Ik ook. Ik heb daar regelmatig mee geworsteld in mijn leven. In liefdesrelaties, in vriendschappen en ook op werkgebied.
Het gebeurde vaak dat ik me tekort gedaan voelde. In mijn beleving gaf ik veel maar als ik even niets gaf dan bleef het stil aan de overkant. Het eerste wat we vaak willen is de ander veranderen. Ik ook. Alleen ik kwam erachter dat me dat niet lukte. Ik deed op dat moment de opleiding tot healer en daarin kwamen ook dit soort onderwerpen aan bod. Daar leerde ik wat projecties zijn en hoe je ze herkent. Ook leerde ik wat mijn overtuigingen waren over geven en ontvangen.
Mijn valkuil was dat ik mezelf helemaal weggaf. Wat de ander wilde was mijn wil zeg maar. Ik meed conflicten en waaide met alle winden mee. Ergens in mij was de overtuiging aanwezig dat ik mezelf volledig moest weggeven in een relatie. Of dat nou op liefdesgebied was, vriendschappen of op mijn werk.
Ik gaf dus grenzeloos en voorwaardelijk. Want de voorwaarde was dat ik iets soortgelijks terug zou krijgen. En je raad het al, dat gebeurde niet.
Relaties zijn spiegels en mijn grenzeloosheid en voorwaardelijkheid werden genadeloos gespiegeld.
Bang voor afwijzing
Wat ik bij mezelf heb ontdekt is dat ik bang was voor afwijzing. Door mezelf weg te geven dacht ik dat ik niet kon worden afgewezen. Je kunt wel raden hoe ik me voelde als het dan toch gebeurde.
Iets anders wat ik ook ontdekte was dat ik niet goed kon ontvangen. Ik voelde me kwetsbaar bij ontvangen. Alsof ik iets nodig had van iemand dat ik mezelf niet kon geven. Het was veiliger voor mij om te geven dan om te ontvangen.
Hoe is dat bij jou?
Herken je iets van mijn persoonlijke verhaal in je eigen leven?
Geven en ontvangen zijn twee kanten van dezelfde medaille.
Ze vloeien in elkaar over en nemen elkaar over. Als je geeft, geef dan echt, in alle vrijheid. Als je ontvangt, ontvang dan echt, in alle vrijheid.
Wees je dus bewust van wat je geeft en ontvangt. Anders bijt het zich in de staart.
