Leven uit je hart
Leven uit je hart. Daar heb je moed voor nodig, echte moed. Want het druist nogal in tegen de gevestigde orde.
Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, kop boven het maaiveld uitsteken wordt ie alleen maar afgehakt, dat soort mentaliteit.
Dan ben je een dromer en dromen zijn bedrog. Punt.
Ik vind dat zo’n bullshit.
Dromen geven je verlangens en je creativiteit weer. Daar waar geen beperkingen zijn is alles mogelijk. Als mensen mij nu zeggen om een droom op te geven is het net alsof ze tegen me zeggen om te gaan stoppen met leven.
De kunst van het dromen
Als kind beheerste ik de kunst van het dromen en doen best goed.
De beste keus uit mijn kindertijd was om een instrument te leren spelen. Mijn ouders stimuleerden me daarin, omdat zij nooit de kans hadden gekregen. Ik ging klarinet spelen. Het ging makkelijk, ik vond het geweldig om daarmee bezig te zijn. Het eerste dat ik deed als ik uit school kwam was mijn instrument pakken en spelen. Het was mijn expressiemiddel, mijn therapie voor alle gevoelens en mijn grote liefde. Ik wilde dat mijn hele leven doen en mijn beroep van maken.
En toch… ging er iets mis
Ik ging naar het conservatorium en die studie was een paradijs voor mij. Alleen maar spelen, interessante lessen volgen,met mijn instrument bezig zijn, prachtige muziek spelen, omgaan met gelijkgestemden van over de hele wereld. Tijdens de studie kreeg ik al her en der wat werk en kon ik ook al geld verdienen ermee. So far so good.
Dat veranderde na mijn studietijd. Ik deed wat er op me af kwam, en ik speelde veel ad hoc projecten en schnabbels. Ik kreeg een paar vaste banen. Als orkestmusicus en als docent klarinet. Ik werkte veel, erg veel en langzamerhand raakte ik mijn plezier kwijt.
Wat was er nou gebeurd?
Door maar gewoon te gaan, te doen wat er op me af kwam, alles te pakken wat je pakt aan werk (want dun gezaaid in the music business) was ik uit contact geraakt met wat mij werkelijk dreef om muziek te maken en ook wat mij dreef in het leven.
Mensen om me heen zeiden dat ik maar mooi van mijn passie mijn beroep had kunnen maken, wat een geluksvogel ik was. Dan knikte ik volgzaam en ik wilde dat ook graag geloven.
De realiteit was anders, mijn passie was ik kwijt en ik werkte 7 dagen in de week, vaak slecht betaald en werd steeds minder tevreden in mijn leven. Ik raakte in een klaag stand, was overal aan het mopperen en niets was meer echt leuk.
En dat ging verder dan alleen in mijn carrière. Het beïnvloedde diep mijn persoonlijke leven, ik was vaak verdrietig, ontevreden en zorgde niet goed voor mezelf. Ik ging constant over mijn grenzen, zocht steeds naar erkenning bij anderen en voelde me vaak slachtoffer.
Tot het moment dat een lieve vriend mij een hele essentiële vraag stelde, nadat ik weer een klaagsessie erop had zitten.
Wat wil jij dan wel in je leven?
Ik heb een uur zitten luisteren naar alles wat je niet wil. Ik wil nu weten wat je dan wel wil.
En toen bleef het stil……..Ik voelde een paniek en ik kreeg tranen in mijn ogen. Ik besefte dat ik niet wist wat ik wilde. En ook dat ik mezelf deze vraag al heel lang niet meer had gesteld.
Verandering
Vanaf dat moment is er iets veranderd. Simpelweg door de juiste vraag. Ik ben me gaan focussen op wat ik wil. Eerst om te ontdekken wat ik dan precies wil. Ik heb er hulp bij gezocht en gekregen.
Ik ben gaan investeren in mezelf en herontdekte mijn dromen en leerde opnieuw te luisteren naar mijn hart.
En het was eng, want het betekent dat je verantwoordelijkheid voor jezelf gaat nemen. Dat je rekenschap moet geven aan jezelf. Niemand anders dan jij zelf is verantwoordelijk voor je eigen leven.
Ik weet dat dat soms lastig te geloven is. We kunnen ons enorm het slachtoffer voelen van alle ellende die we elkaar aan doen.
En eerlijk is eerlijk, ik ken dat gevoel als geen ander. Mijn primaire reactie is toch dat van slachtofferschap. Alleen ik geloof dat niet meer. Als ik merk dat ik in dat slachtofferschap ga zitten en ga klagen dan geef ik mezelf een schop onder mijn kont. Hup, uit je kleinzieligheid. En stel ik mezelf weer die vraag, wat wil je? Wat wil je ècht?
Maak van je hartzaak je hoofdzaak.
Wat wil jij? Echt diep in je hart? En mag je daar aan denken? Mag je daar over dromen? Sta je jezelf dat toe?
Want daar begint het, de mooiste reis in je leven!
Dan kan je gaan geloven, kunnen en doen! Want dromen is stap 1, actie eraan te verbinden is dan de volgende stap want dromen zonder doen, ja dat is wel bedrog!
